A festa de Quintana coas mulleres

miércoles, 17 de diciembre de 2008

Disque ó Sr Quintana non lle importa que o critiquen a el, pero non tolera que lle falten ó respeto ás mulleres que o domingo pasado foron convocadas – sen aviso previo- a un mitin do Bloque en Silleda, baixo a excusa de non se sabe ben que programa da Xunta de Galicia.

Víaselle nas fotos moi contento ó vicepresidente, pensando seguramente en cómo estaba a amolar a Touriño, que á mesma hora competía con él (qué novidade) na proclamación como candidato que lle montara Ferraz.

É o que hai: dous gobernos con dous presupostos,
independentes entre sí e, en ocasións -como ésta-, mesmo enfrontados.

Tería moita gracia senon fóra porque os 300.000 euros que debeu custar o sarao de Quintana o pagamos tódolos galegos a través dos Orzamentos dunha Vicepresidencia (a súa, como él dí) que segue, a día de hoxe, sen pagarlles un céntimo ós milleiros de dependentes que, eso sí, foron bombardeados -e seguen a selo- por unha propaganda oficial tan cara como mentirosa.

E que non veña decindo que non sei de qué falo, que ó mellor podería sacarlle as cores.

Estaría ben ver a Quintana explicándolle ós dependentes, ós seus coidadores, ou mesmo ós que se van ó paro cada día, que 300.000 euros é unha cifra “insignificante” cando se trata de contraprogramar a Touriño.

En todo caso, é bo saber que ó señor vicepresidente xa non lle importa que lle critiquen; sería bo que llo dixera ós alcaldes que osaron cuestionalo e, como non lle pediron perdón, levan xa seis meses castigados sen cartos das Consellerías do BNG.

Recién chegados de Caracas

lunes, 15 de diciembre de 2008

Recien chegados de Caracas, a onde nos marchamos o mércores pasado, Manolo Ruiz, portavoz parlamentario, e un servidor, respondendo á invitación dos nosos compañeiros do Partido Popular de Venezuela para participar na "Vinada de Fin de Ano".

Sinceramente, non resulta sinxelo explicar a experiencia. A situación actual en Venezuela é todo menos fácil: unha altísima inseguridade cidadá, caos nos servizos públicos, omnipresencia político-militar do réxime de Hugo Chávez ata extremos asfixiantes, miles e miles de chabolas rodeando Caracas...

Pero nada pode cos nosos paisanos: aglutinados en torno á Irmandade Galega, seguen sendo un exemplo de como se pode estar e sentirse en Galicia a miles de quilómetros de distancia, esforzándose por conservar, máis vivas cada día, todas as nosas tradicións e o mellor da nosa terra: e isto é algo que só indo alí pódese comprobar.

Tanto o xoves, en Caracas, como o venres, en Maracay, tivemos a oportunidade de reunirnos con centos de paisanos que se envorcan e traballan por Galicia e polo noso Partido cunha ilusión e unha entrega da que todos deberiamos tomar exemplo.

Grazas aos galegos/as do PP de Venezuela, polo seu recibimiento e por todas as atencións que nos dedicaron estes días; grazas pola súa confianza na nosa vitoria e, sobre todo, polo exemplo que nos dan, tan lonxe e en circunstancias que son todo menos boas.

Agora, que Touriño lles explíque porque non pensa facer nada para garantir que poidan votar limpiamente e coas garantías que se merecen.

Director de campaña

viernes, 5 de diciembre de 2008

Como dí o noso lema de precampaña, CHEGOU O MOMENTO.

Neste caso, tamén de estrear o BLOG, e ningún día mellor que o de hoxe, no que o Comité de Dirección do PPdeG decidiu encomendarme a que probablemente sexa, a día de hoxe, a meirande responsabilidade da miña vida.

Hoxe, os meus compañeiros me designaron, a proposta de Feijoo, coordinador da campaña electoral das próximas eleccións autonómicas; as eleccións seguramente máis importantes en moitísimo tempo, porque Galicia vive unha situación moi difícil.

Solo vale gañar, e iso é o que imos facer, con ilusión, con paixón e con unidade. Temos o mellor Partido, o mellor candidato e as propostas que agora mesmo fan falta.

Queda explicalas, facer partícipes a todos: faremos unha campaña de información sobre a nosa alternativa ó bipartito, sen demagoxias e con responsabilidade, e pegados ós problemas que de verdade lle preocupan á xente.

E, por suposto, austera: ninguén entendería, neste momento, que non fose así: non se trata de dar exemplo- que tamén- senon sobre todo de ser consecuente coas dificultades que atraviesan cada día máis galegos e galegas. Queda ver si os demáis farán o mesmo.


Traballerei para corresponder á confianza que se pon en mín: se a maioría absoluta se mide en traballo, adicación e ilusión, a victoria xa o temos ó alcande da man.


Que Touriño convoque as eleccións cando queira. O Partido Popular de Galicia estará preparado.