Benvidos!

miércoles, 26 de noviembre de 2008

Dende que cheguei á Secretaría Xeral do PPdeG, tiven claro que Internet era unha das nosas asignaturas pendientes. Procurei, na medida das miñas posibilidades, apoiar tódalas iniciativas que buscaran potenciar a nosa presencia na rede, axudando a coñecer mellor o noso Partido e, sobre todo, ós que nel militamos.

Moitos dos meus compañeiros/as o tiveron claro dende o principio, e hoxe teñen blogs en Internet con moitos seguidores e que, sinceiramente, da gusto ler, e dos que agardo aprender moitas cousas.

Hoxe (moito máis tarde do que deberíalo feito) debuto co meu propio blog, modesto e sen outra pretensión – e compromiso- que escribir e mantelo de xeito persoal e artesanal, e coa ilusión de pretender que sirva para estreitar lazos e intercambiar opinións, ideas e bo rollo con todos aqueles que navegan por ese inmenso espacio de liberdade que é INTERNET.

Moitas gracias, por anticipado, a todos.

¿Quen son?

Nacín en Pontevedra, no mes de Xulio do ano 1968; acabo de cumplir, pois, os temidos (para moitos) 40 anos. Estou casado e teño duas fillas, de catro e cinco anos.

Estudiei o bacharelato no Colexio San Narciso de Marín, e no Instituto Valle-Inclán de Pontevedra. Fixen Dereito en Santiago de Compostela, e máis tarde preparéi as oposicións a Secretario de Administración Local. O meu último destiño foi o Concello de Cambados, e durante cinco anos fun Director Xeral de Administración Local na Xunta de Galicia.

Me afilié ó PPdeG en 1990; dende Xaneiro de 2006 ocupo á Secretaría Xeral, logo de que Feijóo confiara en mín para este posto; antes fun presidente de Novas Xeracións de Pontevedra e dende sempre traballei como un máis dos miles e miles de afiliados de base, que, sen ningunha dúbida, son os que realmente consiguen facer do meu partido o máis importante de Galicia.

A política é paixón, e así procuro exercela día a día, pero sen esquecer que a vida ten outras moitas cousas importantes que tamén merecen a pena; intento, no tempo libre que me queda, non perderme de todo os mellores anos das miñas fillas, estar cos amigos e disfrutar ó aire libre, por exemplo facendo o Camiño de Santiago do que son un fanático: tódolos anos (dende hai máis de dez) procuro adicarlle unha semaniña.

Creo nas persoas e na súa liberdade por enriba de todo, na forza inmensa dos equipos ben avenidos e na necesidade de respetar para que te respeten.

Se me ocurren moi poucas cousas que non se podan facer se de verdade se lle botan ganas, ilusión e traballo.